Of je nu foto's voorbereidt voor het web of om af te drukken, kleur is altijd een belangrijke kwestie.
Het lastige van de zaak is dat een scherm werkt met RGB-kleuren, lichtkleuren gebaseerd op een mengeling van rood, groen en blauw,
terwijl de printer werkt met afdrukkleuren in het CMYK-model, kleuren gebaseerd op een mengeling van cyaan (lichtblauw), magenta (felroze) en geel – plus zwart.
Bestudeer hiervoor pagina kleurmodellen
De eerste optie in menu Afbeelding (Image ) is Modus (Mode ), om de kleurmodus van een foto af te lezen of aan te passen.
Als je werkt in CMYK-modus lijken alle kleuren matter: zeer heldere tinten uit de RGB-modus kunnen niet nagebootst worden in CMYK.
Foto's aanpassen in CMYK-modus gaat langzamer dan in RGB, omdat Photoshop de CMYK-waarden voortdurend moet converteren voor het RGB-scherm.
Je kan wel werken met een CMYK-voorvertoning van een kopie van de foto:
Kies in menu Venster – Ordenen de onderste optie, Nieuw Venster Voor [bestandsnaam].
Controleer dat in menu Weergave bij Instellen Proef de optie Tijdelijk CMYK aangevinkt is.
Kies vervolgens in menu Weergave – Kleuren Proefdrukken .
zwart/wit foto's
Wat wij een zwart/wit-foto noemen bestaat in feite uit grijswaarden; een foto met enkel zwart en wit geeft wel een érg scherp contrast.
Als je een gekleurde afbeelding kopieert op een gewone kopiemachine, krijg je een resultaat in grijswaarden. Kleurenkopies zijn immers meestal te duur.
Wil je controle uitoefenen op het "grijze" resultaat, dan zet je best de kleurenfoto in PhotoShop om in grijswaarden vooraleer je het origineel afdrukt.
Je zet de afbeelding om naar grijswaarden via menu Afbeelding – Modus – Grijswaarden .
PhotoShop zal de waarden van elk kleurkanaal wegen, zodat de helderheid van de hele afbeelding bewaard blijft.
Een grijswaardenafbeelding met één laag kan je verder converteren naar uitsluitend zwarte en witte pixels via menu
Afbeelding – Modus – Bitmap , bv. om op het scherm te beoordelen hoe een foto uit een laserprinter zal rollen.
De optie Uitvoer bepaalt de resolutie van het zwart-witbestand. Stel dit bv. in op je printerresolutie of op 72 pixels/inch voor een webafbeelding die maar weinig ruimte mag innemen.
In de keuzelijst Gebruik stel je de wijze van omzetting in:
50% Drempel maakt elke donkere pixel (meer dan 50% grijs) zwart en lichtgrijze pixels wit.
Dithering vermengt witte en zwarte pixels om grijstinten na te bootsen, bij Patroon-Dithering volgens een geometrisch patroon en bij Diffusie-Dithering met zachte overgangen.
Raster past een lijnenpatroon op de afbeelding toe en hier moet je de frequentie kiezen (aantal lijnen per inch), volgens welke hoek de lijnen lopen en welke vorm gevormd zal worden.
Aangepast Patroon geeft de gekste effecten op je afbeelding.
Photoshop bevat nog verscheidene andere modellen, hieronder een korte bespreking.
HSB, kleurmodel van professionals
Het HSB-model vind je in Photoshop in het venster Kleurkiezer en via het palet Kleur .
De kleurtoon (hue ) is de kleur zelf, gemeten op een cirkel van 360 graden. Rood staat op 0°, geel op 60°, groen op 120°, cyaan op 180°, blauw op 240° en magenta op 300°.
Dit is in feite een cirkelvormige versie van de RGB-modus op volledige intensiteit.
De verzadiging (saturation ) geeft aan hoe puur de kleur is. Wit, zwart en grijstinten hebben geen verzadiging. Verzadigingswaarde 0 is grijs, 100% levert een pure kleur op.
De helderheid (brightness ) geeft aan hoe licht of donker een kleur is. Helderheidswaarde 0 is zwart, 100% helder samen met 100% verzadiging levert de meest levendige tint.
Lab van CIE
De kleurruimte Lab bevat alle kleuren van RGB en CMYK en is net zo snel als RGB.
In 1931 ontwikkelde de internationale kleurorganisatie Commission Internationale d'Eclairage (CIE) een kleurmodel dat in theorie elke afzonderlijke kleur
bevat die het menselijk oog kan waarnemen. In 1976 werd dit het kleurmodel Lab.
De Lab-modus bevat drie kleurkanalen, één voor lichtsterkte (gelijk aan helderheid bij HSB) en twee voor kleurbereiken: kanaal a bevat kleuren van donkergroen (lage waarde)
over grijs tot levendig roze. Kanaal b varieert van helder blauw (lage waarde) over grijs tot geelroze.
Vermenging van kleuren geeft lichtere tinten, lage lichtsterkte zorgt voor donkere kleuren.
Het YCC-kleurmodel van Kodak is vrijwel identiek aan Lab, dus open je Photo-CD-afbeeldingen best in Lab-modus; dan treedt er vrijwel geen gegevensverlies op.
Geïndexeerde kleur
Deze modus gebruik je om de tinten in de afbeelding te beperken tot de essentiële kleuren.
Een GIF-afbeelding bv. kan slechts 256 kleuren bevatten, volgens een specifieke kleurentabel (color look-up table, LUT). Je kan een Lab- of CMYK-afbeelding niet indexeren volgens een LUT.
Zet zonodig je afbeelding eerst om naar RGB-modus en kies dan in menu Afbeelding – Modus – Geïndexeerde Kleur .
Je krijgt volgende mogelijkheden:
Palet : keuze van kleurberekening.
Exact kan je enkel kiezen als de afbeelding minder dan 256 kleuren bevat.
Web converteert de foto naar de 216 webveilige kleuren.
Lokaal geldt voor de actieve afbeelding,
Origineel voor alle geopende afbeeldingen.
Adaptief beperkt de afbeelding tot de meest gebruikte kleuren erin,
Perceptueel zoekt de beste overgangstinten,
Selectief behoudt zoveel mogelijk webveilige kleuren.
Kleuren : aantal gebruikte tinten. Hoe minder kleuren, hoe kleiner het bestand.
Geforceerd : vergrendelt belangrijke kleuren, zodat die niet gewijzigd worden.
Zwart-Wit vergrendelt zwart en wit, de Primaire Kleuren zijn wit, rood, groen, blauw, cyaan, magenta, geel en zwart.
Web zijn de 216 webveilige kleuren en met Eigen kan je zelf kleuren vergrendelen.
Transparantie : een GIF-afbeelding kan één transparante achtergrondkleur bevatten.
De kleur waar de achtergrond mag doorschijnen stel je in bij Randkleur. Schakel je transparantie uit, dan vult de randkleur alle gebieden die je in Photoshop instelde als transparant.
Dithering bepaalt hoe de ‘verwijderde’ kleuren nagebootst moeten worden: volgens de meest gelijkende tint uit de gekozen kleurentabel (Geen),
met zachte overgangen (Diffusie), Hoeveel bepaalt de dithering: lage waarde = hardere kleurovergangen en kleiner bestand) of volgens een geometrisch patroon (Patroon), wat zeer lelijk is.
Je hebt ondertussen ongetwijfeld beseft dat een kleur op het scherm er anders uitziet dan een afgedrukte kleur.
Voor een commerciële drukker is dat niet aanvaardbaar. Als een klant een kleurenafbeelding binnenbrengt en betaalt voor een kleurenafdruk,
dan moet die afdruk gelijk zijn aan het origineel – dat ondertussen eerst gescand, dan bewerkt en dan opnieuw afgedrukt is.
Een analoog fotograaf kent hetzelfde probleem: hij moet weten welk kleurmodel de fabrikant gebruikte om het filmrolletje te maken, zodat de foto in realistische kleuren afgedrukt wordt.
Vandaar dat de grafische industrie boeken uitgeeft met kleurenkaarten , waarin elke mogelijke tint – met een bepaalde naam – opgenomen is.
Als je een stalenboek hebt voor zo'n kleurfamilie kan je exact de af te drukken kleuren instellen.
In Photoshop heb je daarvoor de knop Kleurenbibliotheken in het venster Kleurkiezer .
Bovenaan zie je keuzelijst Boek met de geïnstalleerde kleurenboeken: Focoltone is een Engels bedrijf,
DIC (Dianippon Ink and Chemical ) en Toyo zijn populair op de Japanse markt en HKS vooral op de Duitse en Franse markt.
ANPA, American Newspaper Publishers Association behoort tot de NAA, Newspaper Association of America en heeft zijn kleurcatalogus bijgewerkt.
NAA biedt 45 proceskleuren (mengelingen van de 4 inktkleuren CMYK) plus 5 steunkleuren (kleuren die afgedrukt worden met één inktkleur).
Het idee achter de NAA-kleuren is om de kleurencombinaties te isoleren die het beste resultaat geven op goedkoop krantenpapier.
HKS komt van drie Duitse bedrijven: Hostmann-Steinberg Druckfarben, Kast + Ehinger Druckfarben en H. Schmincke & Co.
Het is een kleurensysteem dat 120 steunkleuren en 3 250 tonen bevat voor gecoat en ongecoat papier.
HKS-kleuren kunnen, net als Pantonekleuren, worden gebruikt in elke vorm van gedrukte publicatie om voorspelbare kleuren te produceren.
Pantone is de belangrijkste norm voor commerciële kleurendruk. Pantone-steunkleuren zijn ideaal voor het maken van duotonen en voor een betaalbare kleurkeuze voor bv. logo's.
Elke computertoepassing die zich op de markt voor kleur-prepess richt, ondersteunt Pantone.
Trumatch: het stalenboek Trumatch Colorfinder is volledig ontworpen op een desktop-computer en is speciaal bedoeld voor desktoppublishers.
Het boek bevat meer dan 2 000 proceskleuren, ingedeeld volgens kleurtoon, verzadiging en helderheid.
Elke kleurtoon wordt opgedeeld in 40 tinten (telkens 15% minder verzadiging) en schakeringen (per stap 6% meer zwarte inkt).
Als je je afvraagt hoe een CMYK-vermenging eruit zal zien op papier, zoek je het op in Trumatch.
Via het gereedschappenpalet vind je de besturingselementen om de kleur in te stellen:
Met het kleine zwarte en grijze vierkantje stel je de standaardkleuren in: zwart voor de voorgrond en wit voor de achtergrond
De kromme pijl wisselt tussen voor- en achtergrondkleur
Klik op het grote voorgrondvierkant om de voorgrondkleur in te stellen en idem op het onderliggende vierkant om de achtergrondkleur in te stellen.
Zodra je op een kleurenvierkant klikt, kom je in de Kleurkiezer terecht.
Klik in de smalle verticale balk om de gewenste basistint te kiezen en vervolgens in het grote vierkant op de nuance die je wil.
De 'oude' kleur zie je nog steeds in rechthoek Huidige , de nieuw gekozen tint verschijnt in rechthoek Nieuwe .
Verschijnt langs Nieuwe een waarschuwingsdriehoek, dan kan de gekozen tint niet precies nagebootst worden in CMYK (om af te drukken).
Het vierkantje eronder toont de meest gelijkende CMYK-tint.
Staat langs Huidige een kleine kubus, dan hoort de gekozen tint evenmin tot de webveilige kleuren, het palet met 216 tinten die op elk PC-scherm zuiver getoond kunnen worden.
In het vierkantje eronder zie je weer de meest gelijkende webveilige kleur.
Je kan ook zelf kleurwaarden intypen, in één van de getoonde kleurmodellen:
HSB: de kleurtoon (hue ) gaat van 0 tot 360°, verzadiging (saturation ) van 0% (grijs, vaal) tot 100% voor een volle tint en helderheid (brightness ) ook van 0% tot 100% (zeer helder).
RGB: waarden van 0 tot 255 voor zowel rood als groen en blauw; eronder zie je de hexadecimale kleurcode die in websites gebruikt wordt
Lab: de lichtsterkte L wordt gemeten van 0% tot 100% en de twee willekeurige kleurassen a en b hebben helderheidswaarden tussen -120 en 120
CMYK: geeft de percentages cyaan, magenta, gele (yellow) en zwarte (blacK) inkt die nodig zijn om de huidige kleur af te drukken.
In plaats van venster Kleurkiezer kan je palet Kleur gebruiken.
Klik op het zwarte vierkant om de voorgrondkleur in te stellen of op het witte om de achtergrondkleur in te stellen.
Gebruik de schuifregelaars voor rood, groen en blauw om de gewenste kleur te vormen of typ waarden tussen 0 en 255 in of klik in de kleurenbalk onderaan.
Links beneden verschijnt een waarschuwingsdriehoek als de kleur buiten het CMYK-bereik valt en/of een waarschuwingskubus als het geen webveilige kleur is.
De meest nabije "veilige" kleur kan je dan aanklikken langs het waarschuwingsteken.
En dan heb je nog het pipetje , om een kleur uit de afbeelding te laden als voor- of achtergrondkleur en dan terug toe te passen:
Klik in het gereedschapspalet op de voor- of achtergrondkleur, zodat de kleurkiezer geopend wordt.
Breng de cursor boven de afbeelding en je ziet dat het pipet actief is.
Eventueel kan je op het optiepalet een groter penseel instellen bij Grootte .
Klik in de afbeelding of sleep erover tot in de kleurkiezer bij Nieuw de gewenste tint zichtbaar is.
In dit soort afbeeldingen worden gekleurde inkten in plaats van verschillende grijstinten gebruikt om een groter bereik van grijswaarden af te drukken.